|
Ta strona zawiera treści z Wikipedii będące na licencji Creative Commons.
Zobacz oryginalny artykuł i autorów. |
| Super Famicom | |||||||||||||||||||||||
| Platforma | |||||||||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Super Nintendo Entertaiment System (w skrócie SNES, zwane też Super NES, Super Nintendo lub Super Famicom) - 16 bitowa konsola 4. generacji wyprodukowana przez Nintendo.
Opis[]
Główne dane[]
Konsola była następcą Nintendo Entertaiment System, ze znacznie lepszą grafiką i dźwiękiem. Posiadała wersje japońską, europejską i amerykańską. Europejska wersja konsoli była bardziej zaokrąglona i gry w wersji amerykańskiej oraz japońskiej nie pasują do niej jak i vice versa. Swojego czasu platforma rywalizowała z produktem Segi - Genesisem.
Specyfikacja techniczna[]
SNES posiadał dość ciekawą konstrukcję wewnętrznych układów. Centralna jednostka (CPU) była relatywnie słaba (dwa razy słabsza od jednego z głównych konkurentów SNES-a – Sega Genesis), ale za to konsola wyposażona została w dość szybki (jak na owe czasy) układ graficzny, mogący generować innowacyjny efekt znany jako Mode 7. Także układy generujące dźwięk stanowiły istotną przewagę nad konkurencją, warto też wspomnieć o możliwości umieszczenia dodatkowych układów scalonych na kartridżach, znacznie zwiększających moc konsoli. Układy te z technicznego punktu widzenia mogły być również umieszczane w kartridżach konkurencji, w praktyce tylko w wypadku SNES-a były stosowane na taką skalę.
- CPU: Ricoh 5A22 – 16-bitowy procesor bazujący na rdzeniu 65c816
- 3,58 MHz, 2,68 MHz lub 1,79 MHz w zależności od potrzeb programu
- GPU: Picture processing unit (PPU)
- Rozdzielczość: progresywne skanowanie: 256 × 224, 512 × 224, 256 × 239, 512 × 239
- Z przeplotem: 512 × 448, 512 × 478
- Kolory: 32768 (15-bit)
- Duszki: 128, do 32 w jednej linii; maksymalna dopuszczalna wielkość do 64 × 64 pikseli
- Tło: 4 warstwy; każda do 1024 × 1024 pikseli
- Efekty:
- Pikselizacja (mozaika)
- Dodawanie i odejmowanie kolorów
- Clipping windows
- Przesuwanie tła (ang. scrolling)
- Mode 7
- APU: Sony SPC700, Sony DSP
- Format: 16-bit ADPCM, 8 kanałów
- Wyjście: 32 kHz 16-bit stereo
- RAM:
- Główna pamięć 128 KB DRAM
- Video RAM 64 KB, w tym
- 512 + 32 bajtów dla duszków
- 256 × 15 bitów dla palet kolorów
- Audio RAM 64 KB
Nośnik danych[]
Anulowany Snes CD
SNES jako nośnik danych wykorzystywał, podobnie jak większość ówczesnych konsoli, kartridże. Maksymalna ich pojemność to 128 MBit, czyli 16 MB, jednak tylko 117,75 megabitów mogło zostać zaadresowane. W praktyce, ze względu na koszty produkcji i ówczesne możliwości mapowania pamięci, większość wydanych gier wykorzystywała do 32 megabitów pamięci. Zdarzały się jednak także gry, które umieszczano na 48-megabitowych kartridżach jak np. Star Ocean i Tales of Phantasia.
Xband Snesa oraz od lewej Xband Sega Mega Drive
Na kartridżach często umieszczano dodatkową pamięć, zasilaną baterią, do zapisywania stanów gier. Oprócz tego kartridże mogły być wyposażone w dodatkową pamięć operacyjną oraz dodatkowe układy scalone jak np. koprocesory. Szczególne znaczenie dla konsoli miał dodatkowy chip o nazwie SuperFX, który pozwalał na generowanie dość prostej grafiki 3D.
Snes Satellaview
Nintendo doskonale zdawało sobie sprawę z przewagi CD-ROM-ów nad tradycyjnymi, ale oferującymi małą pojemność kartridżami. Nigdy jednak nie zdecydowano się, mimo wielu zapowiedzi, na wprowadzenie takiego dodatku dla SNES-a. Stało się to pomimo rozmów na temat współpracy przy budowie takiej jednostki, które Nintendo prowadziło z Philipsem i Sony.
Zamiast napędu CD-ROM, SNES dostał natomiast urządzenie o nazwie Satellaview, które dostępne było jednak tylko na rynku japońskim, gdzie cieszyło się dość dużym powodzeniem. Satellaview drogą satelitarną dawał możliwość ściągnięcia gier, w tym zupełnie nowych tytułów, ale również dodatków do już istniejących wydań – remake`ów.
Super Game Boy[]
Super Game Boy
Jednym z dwóch dodatków do Super Famicoma był Super Game Boy, czyli podstawka umożliwiająca w gry z Game Boya na SNESie niż w kolorze. Dodatek zdobył większą popularność niż obie konsole Sega 32X i CD.